Йокы керде күземә,

Тынгы бирми үземә-

ачтыра да яптыра,

тик ятамын аптырап.

Аннан керде авызга-

кара син бу явызга:

ачтыра да яптыра һава гына каптыра.

Тагын бер тапкыр кергәч,

мин йокыны алдадым-

авызымны яптым да кирегә чыгармадым.

Бигрәк дөрес иткәнмен-

йоклаганмын-киткәнмен...  (Ренат Харис).

Кемгә укол, кемгә дару,

Хәзер дәвалыйбыз.

Иң мөһиме сәламәтлек,

Без моны аңлыйбыз.

Өлкәннәр көне уңаеннан Әлмәндәр мәдәният йортында.

Безнең балаларыбыз да бик теләп катнашалар.

Кошлар язын кайта, без китәбез,

Хушлашабыз бүген моңаеп.

Еллар үткәч, тагын бер килербез,

Якын бакчабызны сагынып.

Килеп җитте бакчам белән

Хушлашыр көннәр дә.

Озакламый барыбыз да,

Китәрбез без мәктәпкә.

Әнием янында әтием булганда,

Без бергә булганда - күңелле бар дөнья.