Ура! Ура! Ниһаять, коры җир күренде. “Якорьне төшерергә” дигән боерык яңрауга матрослар җиргә аяк басарга               ашыктылар. Чү! Бу нинди мәһабәт бина тагын? Манаралары күккә тия диярсең! Якынрак килдек, безне ишек төбендә            безне авылыбыз мулласы Хәкимуллин Фердинант абый каршы алды.

               Ул безгә дин әдәпләре турында, бик күп кызыклы, гыйбрәтле хәлләр турында сыйләде. Яхшылыкка, изгелеккә                   өндәде.Тәртипле, тәрбияле булу безнең үзебездән тора икән.

           Көннең икенче яртысында без спорт белән шөгыльләндек.  Рамиль абый белән баскетбол серләренә төшендек. Соңыннан спортның бу төреннән ярыш булды.

          Көнебез бик күңелле һәм файдалы узды.