Мәктәбебездә һәр уку елы башыннан ук, һәрбер ветеранны кабат исәпкә алып,  укучылар белән аларны күптән шефлыкка алдык . Кызганычка каршы авылыбызда алар  бик аз калды.  Ел дәвамында аларның хәлләрен белеп,  һәр атнаны өйләрендә булып,  ярдәм итәргә тырышабыз.  Күпләре үзләре дә мәктәпкә килеп йөриләр. Ә бу көннәрдә алар янында еш булабыз.

 Ветеран укытучы Диләрә апа Камаловага барып кызларыбыз өй ләрен җыештырды, ә малайлар  белән утыннарын кертештек, су ташыдык, бакчада эшләдек. Ул безне шатланып, ачык йөз белән каршы алды, озатканда күзләренә яшьләр җыелды.Аның бу безгә булган чиксез рәхмәте иде. Ул безгә исәнлек теләп озатып калды.

Педагог оештыручы: Вилданова Г.Ф.