Сугышның ачысын-төчесен үз җилкәсендә татысада, көчле рухлы, бала җанлы, инсафлы булып кала алган хатын-кызлар. Сыер җигеп сука сукалаган, карлы –бозлы юллардан җилкәсенә асып, я булмаса чана тартып, чәчүлек орлык ташыган әниләр, киленнәр,үсмер кызлар, кабинасыз тракторларда көнен,төнен бер итеп эшләп, иген иккән тракторчы кызлар, яу кырында ятып калган газизенең исән булуына өметен өзмәгән, күз нурын түгеп сукыр лампа яктысында фронттагылар өчен оекбаш, бияләй бәйләгән әниләр,әбиләр. Бүгенге очрашуга 3А, 3Б сыйныф укучылары белән килделәр: Крапивина Зинаида Андреевна – сугыш беткәч, педагогия институтын бетереп, укытучы булып эшләгән; Вертякова Рашида Салиховна – сугыш вакытында Тарловкада, военный госпитальда, булышып йөргән, сугыш беткәч медучилеще бетергән. Укучылар өчен бу очрашу “ Бөек Җиңү” дәресе булып чыкты.

Сугыш елларында кайгыны эчкә йотып, гүзәл яшьлек елларын иң изге, иң авыр хезмәткә багышлаган барлыйсы да барлыйсы әле. Һәркайсына һәйкәлләр куясы, аларга багышлап җырлар язасы иде.

Сугыш чорындагы хатыннарның

Исемнәрен ташка нык уеп,

Кулдан килсә әгәр бронзадан

Һәйкәл куяр идем мин коеп.

                                                     Ахтетвалеева Г.А. 3А сыйныф укытучысы.