Безнең мәктәптә бүген чын мәгънәсендә сихри очрашу үтте. Чөнки без якташыбыз шагыйрә Илмира Рәшит кызы Гыймаева белән аралаштык. Үтәли дә тыйнак, нечкә күңелле, мөлаем, ягымлы тавышлы бу ханым беркемне дә битараф калдырмады.
      Туган як, гаилә, табигать, мәктәп еллары турында тупланган шигырьләрен укып, илһамланып, хис дәрьясына чумдык. Әсәрләре гыйбрәтле, күпләребезгә сабак алыр өчен укырлык. 5-8 класс укучылары язучы шигырьләрен бик яратып башкардылар. Илмира ханым безне яңа гына дөнья күргән “Диңгез кебек безнең күңелләр” дип аталган өченче җыентыгы белән таныштырды, матур шигырьләрен укыды.
      Бу очрашу укучылар күңелендә зур тәэсир калдырды. Аларның күзләреннән райондашыбыз белән горурлану, аңа соклану хисләрен күрергә мөмкин иде. Без үз чиратыбызда, Илмира ханымга олы рәхмәтебезне белдерәбез, киләчәктә дә иҗади уңышлар, ныклы сәламәтлек телибез. 
Диңгез кебек безнең күңелләр –
Әле ярсый, әле тын кала.
Әле елый, әле шашып көлә,
Пәрәвездәй җепкә урала...