Һәр халыкның – үз тарихы, үз кыйбласы, үз гореф- гадәтләре, үз теле. Бик кадерле, бик газиз, әни кебек якын булганга,  аңа безнең халык ана теле, туган тел  дип исем кушкан. Ана hәм туган тел! Мәңге аерылгысыз , изге төшенчәләр.  Кешегә нәселенең, халкының асыл гадәт- сыйфатларын да иң әүвәл тел тәме, тел кодрәте ярдәмендә ана бирә.

   Туган тел– дөньяны танып белү,  өйрәнү- төшенү өчен тылсымлы алтын ачкыч, могҗизалы асыл корал- үзара аралашу - аңлашу коралы ул.

          Әлеге максаттан безнең 3нче балалар бакчасында  15нче  февраль көнне  Туган тел көненә багышланган атналыгы башланып китте.  Бүген төркемнәрдә балаларга татар халык әкиятләре укылды, зурлар һәм мәктәпкәчә төркем балалары гүзәл Республикабыз Татарстан турында әңгәмәләр булып узды.   

  Газиз туган телебез– татар телен кадерлик, яклыйк, саклыйк, чарлыйк, сөеп үстерик. Туган теле барның – милли юлы бар, милли йөзе бар, шәхес буларак үзе бар, кеше буларак абруе,  кадер- бәясе, хөрмәте бар.

Туган тел ул бездән соң да

Яшәр өчен туган тел.

Бүгенгедән киләчәккә

Дәшәр өчен туган тел.

                           Дәрдмәнд

21 февраля весь мир отмечает День родного языка, провозглашенный в 1999 году. В своей речи экс-президент ЮНЕСКО К. Мацуура отметил, что «родные языки уникальны в том отношении, какой отпечаток они накладывают на каждого человека с момента рождения, наделяя его особым видением вещей, которые никогда на самом деле не исчезнут, несмотря на то, что впоследствии человек овладевает многими языками».

В рамках недели  мероприятий, посвященных Дню родного языка, в МБДОУ- Тюлячинский детский сад №3 сегодня воспитанники прослушали татарские народные сказки, в старших и подготовительных группах воспитатели провели беседы о Республике Татарстан о своем крае

Родной язык – святой язык, отца и матери язык,
Как ты прекрасен! Целый мир в твоем богатстве я постиг!
Качая колыбель, тебя мне в песне открывала мать,
А сказки бабушки потом я научился понимать.
Родной язык, родной язык, с тобою смело шел я вдаль,
Ты радость возвышал мою, ты просветлял мою печаль.
Г. Тукай