Мәктәбебез бүген гөрләп тора. Ник дисезме? Бездә бүген зур бәйрәм – кунаклар килде. Авылыбызның зур хөрмәткә  лаек кешеләре – Бөек Ватан сугышы ветераны Шакиров Вазыйх абый һәм тыл ветераны Өммехани апа Баянова белән очрашу үткәрдек. Бәйрәм укучыларның чыгышы белән үрелеп барды. Ветераннарыбыз сугышның рәхимсезлеге турында ачынып сөйләделәр. Вазыйх абый үзенең сугыш чорында нинди өлкәләрдә булуын, сугыш тәмамлангач, ничек шатланып туган авылына кайтуын азсызыклады. Өммаһани апа үзенең чыгышында балаларны чкты матур дөньяда яшәүнең кадерен белергә, дус тату булып яшәргә чакырды. Үзенең чыгышын Гәүһәр Шиһапованың “Еракта калган язмышлар”шигыре белән тәмамлады.

  Картлык шатлык түгел, дисәләр дә,

Шатлык икән , уйлап карасаң.

Мул тормышны күрми китә идем,

Шушы яшькә җитә алмасам.

Ничек бу яшеңә җиттең? диеп

Үз-үземә бирәм сорауны.

Балачактан изде, сүтте, җыйды

Узган авыр еллар сынавы.

Сугыш, ачлык, авыр хезмәт юлы,

Җиңү көне диеп таң атты.

Габделфәтнең Уфалла арбасы

Кабат шул елларны яңартты.

Шөкер Раббем, еракларда калды

Уфаллага җигелгән еллар.

Без балалык белән җиңгәнбездер,

Ничек түзде икән аналар?

Шөкер Раббем, тыныч исәнлек бир,

 диеп кылам һәрчак догамны.

Хәвеф-хәтәр килеп капламасын

Мул тормышлар биргән дөньяны!

Кунакларыбызның чыгышы безгә бик ошады. Без дә җавапсыз калмадык-аларга яраткан җырларыбызны бүләк иттек. Бөек Җиңүнең 74, 75, 80,90 ,100 еллыкларында да сезне шушындый күңелле очрашуларда күрергә язсын, кадерле ВЕТЕРАННАРЫБЫЗ!